Avoir - Vervoeging in heden, verleden, toekomst, passé composé, etc.

Avoir is een zeer belangrijk hulpwerkwoord in het Frans. Hieronder zie je de verschillende vervoegingen van avoir en onderaan de pagina kunt u lezen hoe het werkwoord correct wordt gebruikt en uitgesproken.

 

Vervoeging van avoir

Indicatif (indicatief)

---

 

---

 

---

 

 

---

 

Conditionnel (toekomst van het verleden)

 

---

 

Subjonctif (aanvoegende wijs)

---

 

 

---

 

Impératif (dwingend)

 

---

 

Infinitif (infinitief)

 

---

 

Participe

 

Over het werkwoord avoir

Avoir is een onregelmatig Frans werkwoord dat ook een van de twee hulpwerkwoorden is (het andere is être).

Als je Frans wilt leren, is het heel belangrijk dat je kunt vervoegen... avoirwant het is een van de meest gebruikte werkwoorden in de Franse taal - zowel vanwege zijn zeer centrale rol in de taal, maar ook vanwege zijn functie als hulpwerkwoord.

 

Uitspraak van avoir

Avoir is niet alleen moeilijk om correct uit te spreken; de vervoegingen ervan veroorzaken vaak veel verwarring bij het leren van Frans. Voorbeelden zijn:

• a of à: a is een vervoeging (tegenwoordige, derde persoon, enkelvoud) van avoirwaarbij à is een voorzetsel dat het best vertaald kan worden als naar of in. Voorbeelden: il a mangé = hij heeft gegeten en je vais à la boulangerie = Ik ga naar de bakker. Omdat de twee woorden qua spelling en uitspraak sterk op elkaar lijken, kunnen ze beginners gemakkelijk in verwarring brengen.

• Il y a: De kleine zin il y a, betekent meestal "er is" of "is er". Op het eerste gezicht lijkt dit deel van de zin de meeste mensen vreemd, maar het wordt veel gebruikt in het Frans en daarom is het nuttig om het te leren. In het dagelijks spraakgebruik wordt het uitgesproken als iya.

• Il n’y a pas: Dit is hetzelfde deel van de zin als hierboven, met de toevoeging van een ontkenning (ne + pas) om de zin de tegenovergestelde betekenis te geven: "er is niet" of "er is niet". Il n’y a pas wordt uitgesproken als iyapa.

• Eu, eus, eut: De vervoegingen eu(dat deel uitmaakt van het voltooid deelwoord) eus en eut (die deel uitmaakt van de passé simple) worden allemaal uitgesproken als yzoals in tu ('u'). Hetzelfde geldt voor eûmes, eûtes en eurentdie worden uitgesproken als y-m, y-t en y-r respectievelijk.

 

Weeën

Er zijn een aantal samentrekkingen verbonden aan de vervoegingen van avoir. Hier zijn een paar voorbeelden:

• Z geluid: Wanneer een woord eindigt op s en grenst aan een woord dat begint met een klinker, de s moet worden uitgesproken met een z geluid. Met betrekking tot avoirgeldt dit in de volgende gevallen: nous avons, vous avez, ils ont en elles ont.

• Ils/elles ont: Zoals hierboven vermeld, moet de s worden uitgesproken tussen ils/elles en ont zodat je een z geluid. Als je dit niet doet, zeg je ils/elles sont in plaats daarvan (met een s geluid), wat een vervoeging is van être! Dit is een veel voorkomende beginnersfout.

• Tu as: Tu as betekent "heb je" of "heb je" en wordt gecontracteerd met t’aen wordt daarom uitgesproken als ta. Er is echter niets mis met het apart uitspreken van de woorden (ty a) en deze uitspraak wordt soms gehoord in Franstalige landen.

• Tu n’as pas: Dit is hetzelfde deel van de zin als hierboven, maar met de toevoeging van een ontkenning (ne + pas)zodat de zin de tegenovergestelde betekenis heeft: "je hebt niet" of "je hebt niet". Dit deel van de zin kan zowel uitgesproken worden als ta pa (t’as pas) en ty na pa (tu n’as pas).